Μετά από πολυετή έρευνα οι αρμόδιες αρχές της Κομισιόν κινήθηκαν και απέδωσαν ευθύνη εκτεταμένης φοροδιαφυγής στην Apple την οποία κατηγορούν ότι απέφυγε πολύ μεγάλους φόρους μέσω δύο εταιρειών που έχει στην Ιρλανδία.
H επιτροπή ουσιαστικά κατηγόρησε την Apple ότι εισάγει κέρδη στην χώρα (σ.σ. Ιρλανδία) από δραστηριότητές της σε άλλες χώρες με αντάλλαγμα τις θέσεις εργασίας που προσφέρει η εταιρεία. Η συμφωνία και κατά συνέπεια, η φοροαποφυγή της Apple, έγινε με βάση το φορολογικό νόμο της Ιρλανδίας που αφήνει αυτό το ανοιχτό παραθυράκι. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να εξηγηθεί ότι ο όρος φοροδιαφυγή που αποδίδεται στην Apple δεν συνάδει ούτε με την σημειολογική εξήγηση της φοροδιαφυγής ούτε με τις απόψεις της Ιρλανδικής κυβέρνησης. Είναι γνωστό ότι φοροδιαφυγή είναι η άμεση προσπάθεια για μη καταβολή φόρου (tax avoidance) ενώ φοροαποφυγή αποτελεί τον νόμιμο τρόπο για καταβολή μικρότερης φορολογικής επιβάρυνσης (tax evansion).
Επιπλέον, η χώρα έχει ένα από τα ευνοϊκότερα φορολογικά καθεστώτα στην Ευρώπη με φορολογικό συντελεστή για τις επιχειρήσεις 12,5% που την καθιστά έναν από τους “αγαπημένους” προορισμούς των πολυεθνικών. Στην Ιρλανδία έχουν ακόμη έδρα οι Google, Ebay, Twitter, Facebook και άλλες πολλές. Αυτός ο φορολογικός συντελεστής έχει γίνει αγκάθι για την ΕΕ.
Για να γίνει πιο κατανοητή η πρακτική αυτών των εταιρειών, η έδρα της εταιρίας που βρίσκεται σε ένα φορολογικό παράδεισο, εκχωρεί στο υποκατάστημά της που είναι στην χώρα Α την άδεια να πουλά προϊόντα. Το υποκατάστημα στην χώρα Α εκχωρεί στα υποκαταστήματά σε άλλες χώρες, ας τις πούμε Β, το δικαίωμα να πουλούν προϊόντα αλλά σε μία τιμή που αφήνει ελάχιστο κέρδος στα υποκαταστήματα Β. Η εταιρία τελικά μεταφέρει κάποια από τα κέρδη στην χώρα Α η οποία έχει ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς (πχ Ιρλανδία), και τον μεγάλο όγκο των κερδών στα κεντρικά της γραφεία.
Αυτές οι εξελίξεις όμως φαίνεται να διαταράσσουν τις σχέσεις της ΕΕ με τις ΗΠΑ ενώ βρισκόμαστε εν μέσω διαπραγματεύσεων για την TTIP ( ελεύθερου εμπορίου και συναλλαγών). Αν η απόφαση της επιτροπής εφαρμοστεί, αρκετοί όμιλοι θα σκεφτούν να εγκαταλείψουν την Ε.Ε. ως βάση και να μετεγκατασταθούν είτε στη Μ.Βρετανία είτε σε κάποιο άλλο «φορολογικό παράδεισο». Πάντως ο αναπ. Τούρκος Πρωθυπουργός καλεί την Apple –και κατ’ επέκταση κι άλλες πολυεθνικές εταιρείες- να μετακομίσουν στην Τουρκία με ευνοϊκότερους όρους απ’ αυτούς της Ευρώπης.
Το θέμα παίρνει μεγάλες διαστάσεις και η ιδέα του ενιαίου φορολογικού συστήματος στην Ευρωζώνη, δηλαδή η κατάργηση ενός από τα τελευταία προπύργια εθνικής οικονομικής πολιτικής τίθεται εκ των πραγμάτων στο τραπέζι με την περίπτωση αυτή. Πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι οι Ιρλανδοί θα αντιμετωπίσουν τα ίδια διλήμματα που αντιμετώπισαν και απάντησαν με το Brexit οι Βρετανοί. Ασφαλείς προβλέψεις στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο κανείς δεν μπορεί να κάνει εν μέσω τόσων πολιτικών εξελίξεων. Το Brexit είναι μια νωπή πληγή και επίκεινται εκλογές σε Γερμανία και Γαλλία και το δημοψήφισμα της Ιταλίας!
Κι ενώ λοιπόν οι χώρες όπως η Ιρλανδία, η Κύπρος και η Βουλγαρία κινούνται από 10-12% στους φορολογικούς τους συντελεστές, η Ελλάδα παραμένει στο 29%!
Διάφορα ερωτηματικά τίθενται ως προς τη δυνατότητα που έχει η ΕΕ να επεμβαίνει στην άμεση φορολογία των κρατών μελών. Είναι γνωστό ότι τελικά από την ίδρυση των Ευρωπαϊκών κοινοτήτων στη σημερινή ΕΕ δεν έχει γίνει δυνατή η σύγκλιση των κρατών μελών όσο αφορά την άμεση φορολογία δεδομένου ότι αυτή αποτελεί θέμα εθνικής κυριαρχίας κάθε κράτους μέλους.
Φυσικά παρά τις μεγάλες αποκλίσεις στους συντελεστές άμεσης φορολογίας δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν ξεχωριστές συμφωνίες κρατών μελών όχι με άλλα κράτη όπου στην πραγματικότητα υφίσταται τέτοιες διμερείς συμφωνείς με την μορφή της σύμβασης αποφυγής της διπλής φορολογίας (Σ.Α.Δ.Φ.) αλλά να εφαρμόζονται κρυφές τέτοιες συμφωνίες με επιχειρήσεις. Κι εδώ όμως πάλι η ΕΕ εθελοτυφλεί προσπαθώντας να αφαιρέσει αυτές τις συμφωνίες όχι τόσο για τις επιχειρήσεις της ΕΕ (π.χ. ΙΚΕΑ) αλλά με επιχειρήσεις που έλκουν την καταγωγή τους από τις ΗΠΑ. Επιπλέον, δεδομένου ότι η ΕΕ ως ένωση κρατών δεν έχει άμεσες φορολογικές εισροές στην προκειμένη περίπτωση ζητά από την κυβέρνηση της Ιρλανδίας να απαιτήσει αυτή από την Apple μη καταβληθέντες κατά την άποψή της φόρους 13 δις. Ευρώ. Εδώ παρατηρείται το περίεργο και πιθανώς διασπαστικό για την ΕΕ φαινόμενο η Ιρλανδία να προσφεύγει στα ευρωπαϊκά δικαστήρια μη έχοντας απαίτηση καταβολής του ποσού αυτού αλλά προσπαθώντας να διατηρήσει τις 6.000 θέσεις απολύτου εξιδεικευμένης και υψηλά αμειβόμενης εργασίας που δημιούργησε η πολυεθνική εταιρεία μεταφέροντας όχι μόνο την καταστατική της έδρα στην χώρα αλλά κι ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής της.
Είναι γνωστό ότι οι Ιρλανδοί όπως και η Κύπρος μετά από τις περιπέτειες που είχαν με αντίστοιχα μνημόνια όπως το ελληνικό κατάφεραν να ολοκληρώσουν την εξυγίανσής τους και να πραγματοποιήσουν σημαντικούς ρυθμούς ανάπτυξης όχι μέσω της υπερφορολόγησης αλλά μέσω της προσέλκυσης άμεσων επενδύσεων υψηλής προστιθέμενης αξίας με βάση τους χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές.
Κλείνοντας , θα θέλαμε να κάνουμε μια αναφορά στην υφιστάμενη ανάρτηση στο από Τούρκο αξιωματούχο ο οποίος θεωρεί ότι μοναδικός παράγοντας ανάπτυξης μιας χώρας είναι οι χαμηλοί φορολογικοί συντελεστές παραγνωρίζοντας σωρεία άλλων παραμέτρων όπως, το υψηλά επιστημονικά εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό, το σταθερό πολιτικό καθεστώς. Ως απάντηση του Τούρκου αξιωματούχου αποτελεί η περίπτωση της Βουλγαρίας που αφενός μεν είναι κράτος της ΕΕ αφετέρου δε, διαθέτει καλύτερη γεωστρατηγική θέση όσον αφορά την ίδια την ΕΕ, ο δε φορολογικός της συντελεστής είναι μόλις 10%, χαμηλότερος κατά πολύ της Ιρλανδίας ελάχιστες όμως πολυεθνικές και μάλιστα ιδιαίτερα μικρού μεγέθους μετέφεραν εκεί την καταστατική τους έδρα. Ποιο είναι το πρόβλημα; η μη ύπαρξη υψηλά εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού, η αδυναμία επαγγελματικής χρησιμοποίησης της αγγλικής και η απόφαση της χώρας για δημοσιονομικούς λόγους να μην εισέλθει στην ζώνη του ευρώ.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου