Όταν το Ισλαμικό Κράτος επέλεξε πολλά υποσχόμενο νέο μαχητή, πρόθυμο να πραγματοποιήσει επίθεση
στο κέντρο της ινδικής υψηλής τεχνολογίας, η οργάνωση ανέλαβε κάθε πτυχή της επιχείρησης, μέχρι και τα πυρομαχικά που θα χρησιμοποιούσε ο επίδοξος «μάρτυρας», όπως αποκαλύπτουν οι Times της Νέας Υόρκης σε πρόσφατο ρεπορτάζ τους. Για διάστημα 17 μηνών, βετεράνοι του Ι.Κ. καθοδηγούσαν τον προσήλυτο Μοχάμεντ Γιαζντανί σε κάθε βήμα της προετοιμασίας για το πρώτο χτύπημα της οργάνωσης επί ινδικού εδάφους. Οι βετεράνοι ενέκριναν κάθε μέλος του τρομοκρατικού πυρήνα του Γιαζντανί, του μάθαιναν πώς να επιβλέπει την ορκωμοσία νέων μελών και πώς να στέλνει μηνύματα με ασφαλείς μεθόδους.
Οι αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες της Ινδίας πιστεύουν ότι τον Γιαζντανί «κατηύθυναν» στελέχη του Ι.Κ. από τη Συρία, οι οποίοι φρόντισαν να παραλάβει οπλισμό και χημικές ουσίες, κατάλληλες για την κατασκευή εκρηκτικών μηχανισμών. Μέχρι και τη στιγμή της σύλληψης των μελών του ινδικού πυρήνα στη Χαϊντεραμπάντ, οι «εγκέφαλοι» της επιχείρησης βρίσκονταν σε διαρκή επαφή με τα μέλη. Η «υπόθεση Γιαζντανί» προσφέρει καλό παράδειγμα της τακτικής του Ι.Κ. να «παραγγέλνει» επιθέσεις εξ αποστάσεως με μόνο μέσο επικοινωνίας το Διαδίκτυο.
Πέπλο ανωνυμίας
Οι «εντολείς» τέτοιων επιθέσεων κρύβονται πίσω από πυκνό πέπλο ψηφιακής ανωνυμίας, όπως φάνηκε και από τις ανακρίσεις των μελών του πυρήνα της Χαϊντεραμπάντ, τα οποία αγνοούσαν την ταυτότητα και την εθνικότητα των «καθοδηγητών» τους. Η τακτική αυτή έκανε τις διωκτικές υπηρεσίες στη Δύση να χαρακτηρίσουν τέτοιες επιθέσεις έργο «μοναχικών λύκων», αντί να αναγνωρίσουν τη συμβολή του Ι.Κ. στη ριζοσπαστικοποίηση των δραστών και στην οργάνωση των επιχειρήσεων.
Οι αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες της Ινδίας πιστεύουν ότι τον Γιαζντανί «κατηύθυναν» στελέχη του Ι.Κ. από τη Συρία, οι οποίοι φρόντισαν να παραλάβει οπλισμό και χημικές ουσίες, κατάλληλες για την κατασκευή εκρηκτικών μηχανισμών. Μέχρι και τη στιγμή της σύλληψης των μελών του ινδικού πυρήνα στη Χαϊντεραμπάντ, οι «εγκέφαλοι» της επιχείρησης βρίσκονταν σε διαρκή επαφή με τα μέλη. Η «υπόθεση Γιαζντανί» προσφέρει καλό παράδειγμα της τακτικής του Ι.Κ. να «παραγγέλνει» επιθέσεις εξ αποστάσεως με μόνο μέσο επικοινωνίας το Διαδίκτυο.
Πέπλο ανωνυμίας
Οι «εντολείς» τέτοιων επιθέσεων κρύβονται πίσω από πυκνό πέπλο ψηφιακής ανωνυμίας, όπως φάνηκε και από τις ανακρίσεις των μελών του πυρήνα της Χαϊντεραμπάντ, τα οποία αγνοούσαν την ταυτότητα και την εθνικότητα των «καθοδηγητών» τους. Η τακτική αυτή έκανε τις διωκτικές υπηρεσίες στη Δύση να χαρακτηρίσουν τέτοιες επιθέσεις έργο «μοναχικών λύκων», αντί να αναγνωρίσουν τη συμβολή του Ι.Κ. στη ριζοσπαστικοποίηση των δραστών και στην οργάνωση των επιχειρήσεων.
(kathimerini)
Δημοσίευση σχολίου