Το 1925, ο Βρετανός αντισυνταγματάρχης του πυροβολικού,
αρχαιολόγος και εξερευνητής της Νοτίου Αμερικής, Πέρσιβαλ Χάρισον Φόσετ ή Πέρσι Φόσετ, ξεκίνησε για την ζούγκλα του Αμαζονίου για να βρει την χαμένη, μυστηριώδη πόλη που αποκαλούσε Z και κανείς δεν έμαθε ποτέ ξανά νέα του.
Αν υπήρχε κάποιος που θα μπορούσε να επιβιώσει σ' αυτήν την εξαντλητική περιπέτεια, αυτός ήταν ο Φόσετ. Είχε υπηρετήσει στον βρετανικό στρατό στη Σρι Λάνκα, διείσδυσε ως κατάσκοπος το Μαρόκο και πολέμησε στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Είχε επισκεφτεί τον Αμαζόνιο κάμποσες φορές, χαρτογραφώντας την περιοχή και είχε επαφή με τους εχθρικούς ιθαγενείς. Ήταν φίλος του σερ Άρθουρ Κόναν Ντόιλ και το Ο Χαμένος Κόσμος (The Lost World) βασίστηκε στις περιπέτειές του.
Οι επαφή του με τους ντόπιους και η έρευνά του στην ιστορία των πολιτισμών του Αμαζονίου, τον έκαναν να πιστέψει ότι υπήρχαν ακόμα πόλεις που είχαν τεκμηριωθεί από τους κατακτητές και έπρεπε να ανακαλυφθούν. Έχει κάνει ήδη δύο ταξίδια που όμως απέτυχαν από νωρίς.
Δεν ήταν όμως άτομο που δέχονταν εύκολα την ήττα. Έτσι, οργάνωσε μια τρίτη αποστολή. Ο ίδιος απέρριψε την προσφορά βοήθειας από τον συνάδελφο του και Βρετανό τυχοδιώκτη Τόμας Έντουαρντ Λόρενς, γνωστό ως τον Λόρενς της Αραβίας. Αντ' αυτού, πήρε μαζί του τον 21χρονο γιο του, Τζακ, και τον καλύτερο φίλο του Τζακ, τον Ράλεϊ Ρίμελ (Raleigh Rimell).
Η Χαμένη Πόλη του Z και η μυστηριώδης εξαφάνιση του αντισυνταγματάρχη Πέρσι Φόσετ
Η έβδομη και τελευταία εξερευνητική αποστολή του Πέρσι Φόσετ και της ομάδας του
Η έβδομη και τελευταία εξερευνητική αποστολή του Πέρσι Φόσετ και της ομάδας του
Ο Φόσετ πίστευε ότι η Χαμένη Πόλη Ζ βρισκόταν στις πυκνές ζούγκλες του Μάτο Γκρόσου (Mato Grosso) στην Βραζιλία. Οι τρεις τους άφησαν το Νιου Τζέρσεϊ, τον Ιανουάριο του 1925 και, τον Απρίλιο, ήταν, μαζί με δύο οδηγούς, στην ζούγκλα. Στις 29 Μαΐου, έφτασαν στο σημείο που ο Φόσετ είχε στρατοπεδεύσει και παλαιότερα σε μια προηγούμενη αποστολή. Έστειλαν τους οδηγούς πίσω, με ένα γράμμα και μια προειδοποίηση ότι κανείς δε θα μάθει ξανά νέα τους μέχρι να βγουν από την ζούγκλα του Αμαζονίου.
Από το 1928, περισσότεροι από 100 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να λύσουν το μυστήριο της εξαφάνισης του Φόσετ και των νεαρών συντρόφων του. Κανείς δεν μπόρεσε να βρει κάποια σοβαρή ένδειξη για το τι τους συνέβη. Το 2004 όμως, φέρεται να ήρθαν στο φως νέες πληροφορίες από την εξέταση ιδιωτικών εγγράφων του Φόσετ που βοήθησαν στο να δημιουργηθεί μια παράξενη θεωρία για τη μοίρα του: ο σκηνοθέτης της τηλεόρασης και του θεάτρου Misha Williams υποστήριξε ότι έχει βρει αποδείξεις ότι ο Φόσετ δεν είχε προγραμματίσει ποτέ την επιστροφή του από τον Αμαζόνιο. Αντ' αυτού, είχε την πρόθεση να δημιουργήσει τη δική του μυστική κοινότητα. Ασυνήθιστη θεωρία σίγουρα... Ο Williams είπε ότι ο Φόσετ μίλησε για ένα "μεγάλο σχέδιο", στο οποίο θα δημιουργούσε τη δική του κοινότητα επικεντρωμένη γύρω από τη λατρεία του γιου του και των μυστικιστικών ιδεών της Θεοσοφίας.
Στα χαρτιά του Φόσετ αναφέρεται επίσης η επίδραση ενός μυστηριώδους θηλυκού πνεύματος-οδηγού, που δελέασε τους άνδρες στην καρδιά της ζούγκλας. Μήπως ο ο Φόσετ εξαφανίστηκε επίτηδες; Ή μήπως κάτι τρομερό συνέβη στους τυχοδιώκτες που έψαξαν για την θρυλικό Χαμένη Πόλη του Ζ;
Ένας αρχαιολογικός χώρος, γνωστός ως Kuhikugu που ανακαλύφθηκε από τον ανθρωπολόγο Michael Heckenberger, ίσως βρισκόταν κοντά στην περιοχή που εξαφανίστηκε ο Φόσετ και ο θρύλος αυτού του ανεξερεύνητου πολιτισμού ίσως να ενέπνευσε την επίσκεψη του Φόσετ στην περιοχή.
Το 1951, ο Orlando Villas-Bôas, ακτιβιστής για τους αυτόχθονες λαούς, υποτίθεται ότι έλαβε τα πραγματικά υπόλοιπα σκελετικά οστά του Φόσετ και τα είχε αναλύσει επιστημονικά. Η ανάλυση φέρεται να επιβεβαίωσε ότι τα οστά ήταν του Φόσετ, αλλά ο υιός του Μπράιαν Φόσετ, αρνήθηκε να το αποδεχτεί. Ο Villas-Bôas ισχυρίστηκε ότι ο Μπράιαν περισσότερο ενδιαφερόταν στο να κερδίσει χρήματα από βιβλία σχετικά με την εξαφάνιση του πατέρα του. Αργότερα, η επιστημονική ανάλυση επιβεβαίωσε ότι τα οστά δεν ήταν του Φόσετ. Από το 1965, τα οστά φέρεται να αναπαύονται στο Σάο Πάολο, σε ένα κουτί στο διαμέρισμα ενός εκ των αδελφών Villas-Bôas.
Στη δεκαετία του 1960, ο Δανός εξερευνητής Arne Falk-Rønne ταξίδεψε στο Μάτο Γκρόσου. Το 1991 σε ένα βιβλίο του, έγραψε ότι έμαθε για την μοίρα του Φόσετ από τον Orlando Villas-Boas, που είχε ακούσει από κάποιον από τους δολοφόνους του Φόσετ. Προφανώς, ο Φόσετ και οι σύντροφοί του, είχαν ένα ατύχημα στο ποτάμι και έχασαν τμήμα των δώρων που μετέφεραν για τις Ινδιάνικες φυλές.
Η φυλή Kalapalo που συνάντησαν αποφάσισε να τους σκοτώσει. Τα πτώματα των Τζακ Φόσετ και Ράλεϊ Ρίμελ τα πέταξαν στο ποτάμι. Ο Φόσετ, ο οποίος εθεωρείτο ηλικιωμένος και συνεπώς, διακεκριμένος, έλαβε σωστή ταφή. Ο Falk-Rønne επισκέφθηκε την φυλή Kalapalo και ανέφερε ότι ένα από τα μέλη της φυλής επιβεβαίωσε την ιστορία του Villas-Bôas για το πώς και το γιατί ο Φόσετ είχε σκοτωθεί.
Το 1998, ο Άγγλος εξερευνητής Μπένεντικτ Άλεν (Benedict Allen) ξεκίνησε για να βρει τους Ινδιάνους Kalapalo. Ο Vajuvi, ένας πρεσβύτερος των Kalapalo, ισχυρίστηκε κατά τη διάρκεια μιας μαγνητοσκοπημένης συνέντευξης του BBC με τον Άλεν, ότι τα οστά που βρέθηκαν από τον Villas-Bôas 45 περίπου χρόνια πριν, δεν ήταν του Φόσετ. Ο Vajuvi αρνήθηκε επίσης ότι η φυλή του, είχε οποιαδήποτε ανάμειξη με την εξαφάνισή του Φόσετ. Καμία αδιαμφισβήτητη μαρτυρία δεν υποστηρίζει την όποια δήλωση.
Όταν ο συγγραφέας David Grann επισκέφθηκε την φυλή Kalapalo το 2005, έμαθε ότι ο Φόσετ εμφανίζεται στην προφορική τους παράδοση. Ο εξερευνητής προφανώς έμεινε με τη φυλή και πίστευε ότι μάλλον σκοτώθηκε από τους "άγριους Ινδιάνους".
Τον Οκτώβριο του 2016, η ταινία Η Χαμένη Πόλη του Z (The Lost City of Z) του Ντέιβιντ Γκραν, αγοράστηκε από την εταιρία παραγωγής του Μπραντ Πιτ και την Paramount Pictures. Ο Τζέιμς Γκρέι σκηνοθετεί την ταινία, στην οποία πρωταγωνιστεί ο Charlie Hunnam, στο ρόλο του Φόσετ.
Δημοσίευση σχολίου